Tweede verslag uit Chili

Je zal wel schrikken als je weer twee verslagen ziet. De enige smoes ik die ik kan verzinnen is dat de dagen snel op elkaar volgen, ik veel leuke dingen onderneem en daardoor de tijd niet wist te vinden. Dit is het tweede verslag uit Chili. In mijn vorige verslag schreef ik over mijn aankomst in Santiago, Chili met als hoogtepunten een tweede thuis gevonden hebben bij mijn Chileense vrienden en het Defqon 1. Festival. Vervolgens was ik voor een week naar Patagonie gegaan. In dit verslag wil ik graag schrijven over mijn kerst in Santiago, andere activiteiten in Santiago en mijn Nieuwjaar in Valparaiso en Vina del Mar. Daar komt ie dan.

Nadat ik mijn vorige verslag getypt had, ben ik met een andere Chileense vriend, Diego, naar de nieuwe Star Wars film geweest. Leuk om Diego weer te zien na ruim 3 maanden. Zoals de meesten van jullie weten ben ik van kinds af aan een trouwe Star Wars volger (dank pa en ma). Details zal ik maar niet verklappen van de film, maar het verhaal vind ik echt geweldig. Daarbij kon je de film in 4D zien in Santiago. Zover ik weet is dat nog niet ingeburgerd in Nederland. We zaten op een stoel die meebewoog met de film, de zaal werd soms extra verlicht door spotlights en gevuld met rook, in de rugleuning zaten twee luchtkussens die snel opgeblazen werden tegen je rug aan en uiteraard was er een waterspuiter in de stoel voor je. Of het nou zoveel toevoegt aan de film… Daar kun je over twisten, maar het was wel een leuke ervaring. “s Nachts heb ik geslapen bij de ouders van Diego om de volgende dag met hem vroeg op te staan voor een trek in het natuurgebied waar hij werkt als parkwachter. Hij wist veel te vertellen over de planten en dieren om ons heen. Ik heb bijvoorbeeld een Tarantula gezien en hij vertelde over een plant wat zichzelf langzaam verbrandt om geen ruimte en voedsel te gebruiken voor de jonge planten. Na een hike van meerdere uren kwamen we aan bij het eindstation, een waterval van 10 meter met ijskoud gletsjer water, maximaal 5 seconden onder gestaan. :D

Vandaag is het de 24e van December. In Chili is dit een dag van laatste inkopen doen en bijeenkomen met familie en vrienden voor de kerstnacht. Ik heb hier trouw aan meegedaan alleen dan in de vorm van souveniertjes scoren, omdat ik al bedacht had na kerst snel weg te gaan naar Valparaiso. Javiers ouders hadden mij uitgenodigd voor hun kerstnacht en kerstdag. Samen met 35(!) familieleden genoot ik van gesprekken, diverse wijnen en heerlijk eten. De vader van Javier, Titus, heeft 6 broers en zussen en samen hebben die ruim 12 kinderen. Dat verklaard al een hoop over zo een grote familie. Al deze neven en nichten zijn redelijk close met elkaar. En deze avond was extra speciaal, omdat iedereen aanwezig was. Naast een grote reunie was het ook tijd voor de kerstman. Speciaal voor de 3 kinderen, 2 van de 1e nicht en de goddaughter van Javier, speelde iedereen het spel mee dat ze de slee van Santa langs zagen vliegen. Vervolgens met lichten, een bel op zolder en het hoogtepunt: diverse cadeautjes bij de voordeur. Hierna deden ze met de hele familie een cadeautjesspel met secret Santas.

Na een fijne kerstnacht wilde ik toch graag naar een kerkdienst om het kerstverhaal te horen en traditioneel kerstliedjes te zingen. Via internet had ik een internationale kerkdienst gevonden waar ik des morgens naartoe ben gegaan. De dominee had een leuke vergelijking over hoe mensen Jezus zagen als ze bidden. Met een voorbeeld uit een Amerikaanse film, waarvan ik de naam niet meer weet, kwamen voorbeelden voorbij als: Jezus Christus, Heilige zoon, maar ook dear little baby Jesus en 5 pound Jesus in diapers. Toen ik met wat mensen na de dienst een bakje koffie dronk rende er een man de ontmoetingsruimte binnen en begon gehaast op een whiteboard informatie te schrijven over de aardbeving die in het zuiden van Chili zojuist had plaatsgevonden. Dat was wel even schrikken, maar uiteindelijk heb ik daar geen last van gehad en waren er geen doden gevallen. Ik denk zelfs dat het het Nederlandse nieuws niet eens gehaald heeft. Na de lunch terug in het huis heb ik afscheid genomen van Javiers ouders en heb ik in de avond geproost op Kerst met mijn huisgenoten plus aanhang.

Tweede Kerstdag: tijd om even te skypen met familie die inmiddels samen gekomen was op de Batavenpoort. Fijn om iedereen zijn gezicht weer te zien. Dat begin je toch wel te missen na 5 maanden (bijna precies). De rest van de dag ben ik bezig geweest met mijn reis naar Valparaiso en voor in het nieuwe jaar, naar Ecuador te plannen en te boeken. In de avond heb ik mijn laatste maal gehad met mijn Chileense vrienden. Jammer om na 3 weken afscheid te moeten nemen van hun gezelligheid, vriendschap en gastvrijheid.

Ok tijd om verder te trekken naar een nieuw en het laatste hoofdstuk van Chili, Valparaiso. Een partyplaats op diverse heuvels aan de zee. In mijn nieuwe hostel ontmoette ik na 10 minuten al Bonny met wie ik een Free-Walking-Tour gedaan heb en vervolgens een vast maatje aan had. Valparaiso is niet heel groot, maar heeft voor zijn grootte een best uitgestrekt toeristisch gedeelte met vooral veel graffiti kunstwerken en barretjes. In het hostel vormde zich al snel een groep mensen die zin hadden in een feestje. In Valparaiso waren we aan het juiste adres met een ruime keuze aan nachtclubs.

De rest van de dagen in Valparaiso heb ik onder andere een lagune, een strand en de heuvels rond de stad bezocht. De dag voor oudjaar ben ik naar het volgende plaatsje aan de kust vertrokken, Vina del Mar. Wijn van de zee. Dit exclusieve stadje dankt zijn naam aan de immense wijngaarden die vroeger deze heuvels bedekten. Nu is het een luxe stad geworden voor de rijken. Misschien was het niet de meest wijze keuze om uit Valparaiso te gaan, omdat ik daar inmiddels een grote groep mensen kende via het hostel, maar hierdoor heb ik wel meer van Chili gezien. Voor het feest met oudjaar ben ik toch maar terug gegaan naar het hostel in Valparaiso. Met een groep mensen hebben we een goede locatie uitgekozen op een verhoogd park met uitzicht op de zee voor het vuurwerk. Wauw het vuurwerk! Het mooiste vuurwerk wat ik ooit gezien heb denk ik. Vanaf de zee van boten werd er langs de hele kust voor 12 minuten lang non-stop vuurwerk afgeschoten. Een geweldig beeld wat ik hoop niet snel te vergeten.

Na een korte nacht ben ik begonnen aan mijn reis naar Ecuador. Eerst een bus naar Santiago om mijn tas vliegtuig-proof te pakken en op tijd naar bed, want om 3 uur midden in de nacht stond de taxi klaar om mij naar het vliegveld te brengen. Vanaf Santiago vloog ik naar Lima, Peru. Eenmaal daar aangekomen realisseerde ik me pas echt dat de cirkel compleet was. Van de Peruaanse douane naar het busstation van Cruz del Sur waar ik 5,5 maand daarvoor een bus naar Pisco genomen had en waarvan een luxe bus me nu naar Guayaquil, Ecuador, zou rijden. Met tussendoor een douaneovergang van ruim 4 uur kon ik zeker 7 films kijken en in een VIP stoel slapen. Naja voor een 28 uur durende reis wilde ik nu weleens een VIP-bus hebben. Gelukkig zijn de prijzen niet zo bizar hoog zoals je in Europa kan verwachten.

Met mijn aankomst in Ecuador wil ik graag dit verslag afsluiten om verder te gaan in het volgende verslag. Ik vind het fijn om te merken dat mensen vragen naar dit en andere verslagen. Naast dat deze verslagen een manier zijn om details van mijn rondreis niet te vergeten, laat ik ook graag jullie weten wat ik hier meemaak aan de andere kant van de wereld.

Tot horens, Gerard