Eerste verslag uit Colombia

En meteen ook nog eens mijn laatste verslag van deze fantastische reis... Inmiddels ben ik al ruim een week geland in Nederland. Na deze tijd gevuld te hebben met sneeuwballen gooien, vrienden ontmoeten en nog meer leuke dingen doen; is het tijd om dit laatste verslag te schrijven. Ik wil het iets anders opbouwen dan ik voorheen deed. Eerst even globaal hoe mijn tijd er in Colombia uitzag en vervolgens min of meer aan de hand van de foto’s wil ik wat verhalen vertellen.

Na ongeveer een maand gereisd te hebben in Ecuador heb ik de grens overgestoken van Quito via Cali naar Medellin. In Medellin ben ik ongeveer een week gebleven om daarna door te reizen naar Bogota. Van daar vertrok mijn vliegtuig naar Cali en daarna helemaal door naar Schiphol. Het was fijn dat ik een vlucht had met KLM. Nederlandse bemanning, films en stroopwafels!

Kunst was altijd wel een ding waar ik minder in geïnteresseerd was. Maar sinds deze reis ben ik heel veel kunst meer gaan waarderen. Het leuke van veel Zuid-Amerikaanse steden is dat ze door de straten heen overal kunst buiten hebben hangen. In de vorm van graffiti op muren uiten de artiesten hun politieke, economische en culturele problemen en idealen. Tijdens een graffititour door Bogota ontdekte ik de pareltjes die verborgen lagen in achterafstraatjes. Enkele voorbeelden kun je zien op de foto’s. Een andere kunstvorm is het maken van schilderijen. Iedere schilder is uiteraard uniek in zijn werk, maar Colombia heeft een redelijk originele kunstenaar. Botero schildert en maakt sculpturen van personen en objecten in disproportionele vormen. Hij vindt het niet leuk als mensen zeggen dat hij alleen maar kunst maakt van dikke mensen. Het heeft een best grappig effect als je er wat langer naar kijkt. Zo heeft hij bijvoorbeeld een leuke make-over gemaakt van de Mona Lisa. In Medellin hebben ze iets anders kunstigs gedaan. Het gemeentebestuur heeft een wat achtergestelde wijk, zowat een favela, een nieuw perspectief geboden door een betere infrastructuur aan te leggen op de heuvel. Zo hebben ze diverse roltrappen gebouwd en diverse street artists uitgenodigd om graffiti te spuiten op de omliggende muren. Inmiddels is het wat meer een toeristische attractie geworden, omdat het ook een heel mooi uitzicht oplevert over de stad. Daarnaast is het heel interessant om midden in een woonwijk roltrappen aan te treffen die je makkelijk de heuvel laten beklimmen.

Andere culturele dingen die ik nu ook veel sneller geneigd ben te doen door deze reis is het bezoeken van musea. Zo heb ik in Medellin het Botero museum bezocht met heel veel disproportionele kunstwerken. In hetzelfde complex zitten nog 4 andere musea waarvan ik er 2 bezocht heb. Het museum van de munt/moneda was niet heel erg interessant. Dit komt misschien ook wel doordat ik in Quito al een uitgebreide rondleiding had gekregen in het Museo de Moneda. Het militaire museum om de hoek was heel erg uitgebreid. Van schilderijen van de eerste Colombiaanse militaire helden tot een gevechtshelikopter waren er te zien. Een must om te bezoeken in Bogota was het goudmuseum. Best grappig om te merken dat na 2 zalen met gouden voorwerpen, sierraden en andere versieringen je niet realiseert hoeveel waarde aan goud daar ligt, maar ook hoeveel werk er wel niet in gestoken is vroeger om dat allemaal te maken. De foto die je ziet is een gouden dodenmasker. Als een belangrijk lid van een stam overleden was, balsemden en mummificeerden ze de overledene. Voordat deze met diverse voorwerpen begraven werd, kreeg hij op zijn gezicht een gouden masker met (min of meer) zijn gezichtsafbeelding. Het laatste museum wat ik bezocht, was het nationaal museum van Colombia. De locatie is redelijk origineel, omdat ze een gesloten gevangenis gerenoveerd hebben door van de cellen en hallen een museum te bouwen. Dit museum leidde mij van de prehistorische fase van Colombia, via inheemse culturen naar de tijd van de Spaanse overheersing en de revolutionaire periode. De meest interessante items wat ik kon zien, waren voor mij de spullen van Simon Bolivar.

Deze bevrijder van Venezuela, Colombia en Ecuador kent helaas een minder mooi einde dan de meeste mensen denken. Nadat hij zijn veroverde landen samen liet groeien tot 1 land, begonnen er al snel scheurtjes te ontstaan. Om niet te verliezen waar hij zijn hele leven al aan had gewerkt, heeft hij zichzelf uitgeroepen tot dictator. Op een bepaald moment pikte het volk zijn gedrag niet meer. Terwijl een grote meute door de straten trok op weg naar het presidentieel paleis werd Simon op tijd wakker. Omdat de meute mensen snel dichterbij kwam en hij nog (naakt) in zijn bed lag, had hij geen keuze dan naakt uit het raam te vluchten door de straten naar een veilig heenkomen. Na dit incident verloor hij al het respect van zijn volk en heeft hij zichzelf verbannen. Als een man die fantastische successen geboekt had, maar ook alles weer verloren had, stierf hij alleen en eenzaam.

Op de foto’s zie je ook diverse planten en dieren afgebeeld. Deze foto’s heb ik genomen in de botanische tuin en de Zoologico van Medellin. Als een natuurliefhebber was ik in de positie om diverse wilde dieren en planten in een gecontroleerde omgeving te bewonderen. Zo heb ik eindelijk de beroemde poema en de condor kunnen zien. Heel tof om te realiseren dat na het moment dat ik de condors gemist had in Peru door hoogteziekte, ik ze nu dus wel gezien heb! Weer een cirkeltje rond gemaakt.

Een mooie laatste herinnering aan Colombia was de reis naar Al Penón de Guatapé. Op 2 uur afstand van Medellin ligt een gebied van meren en eilanden. En middenin dit natte landschap steekt met 200 meter een rots uit de lucht in net als de beroemde Pao de Azucar uit de zee opsteekt in Rio de Janeiro. Na de 740 treden beklommen te hebben via de zijkant van de berg en van de gebouwde toren op de top, had ik een prachtig 360 graden uitzicht op dit gebied. Dit was denk ik wel het hoogtepunt van Colombia.

Gesproken over hoogtepunten. Dit is mijn laatste verslag van een zes en een halve maand durende rondreis door Zuid-Amerika. Nadat ik begonnen ben in Peru met mijn ouders en Walter, mijn broertje, ben ik doorgereisd naar Bolivia, Brazilië, Argentinië, Chili, Ecuador en om te eindigen in Colombia. Ik heb zoveel geweldige ervaringen meegemaakt en hele aardige mensen ontmoet, waarvan ik sommige nooit zal vergeten! Vaak vragen mensen mij wat ik het leukste vond van de hele trip. Dat is heel lastig om te zeggen, want hoe bepaal je dat? Wat ik wel voor mezelf bedacht heb, zijn de hoogtepunten van elk bezochte land. Peru had als hoogtepunt uiteraard Machu Picchu, maar voor mij was de reis ernaartoe voor de tweede keer het meest waardevol. Via de Salcantay trail met 12 gezellige mensen opklimmen naar de Salcantay berg, om vervolgens af te dalen tot in de jungle en dan heel vroeg in de morgen de 2500 treden beklimmen naar Machu Picchu. En als extraatje, toen we daar waren, ben ik met Diego Montana Machu Picchu op geweest om van het mooiste uitzicht op de ruïnes te kunnen genieten. In Bolivia heb ik een fantastische vierdaagse tour gedaan door de zoutvlakte van Uyuni met diverse attracties tussendoor. Zoals het gebied van de lagunes en vulkanen en om uiteindelijk te eindigen bij de geisers van Sol de Manana. Als ik Iguazu toeken aan Argentinië, dan kan ik zeggen dat Rio de Janeiro het hoogtepunt was van Brazilië. Het is zo’n iconische stad met heel veel diverse mogelijkheden om jezelf te vermaken. Iguazu was de mooiste natuurervaring van de hele reis. Met watervallen die elke seconde 6,5 miljoen liter water laten vallen onder luid gedonder, wolken en regenbogen. In Chili heb ik enorm van de natuur genoten in Patagonië met vier seizoenen in 1 dag terwijl ik diverse hikes deed. In Ecuador heb ik een droom tot waarheid gemaakt door te gaan diepzeeduiken met een zuurstoffles. Een enorme vette ervaring om tussen de scholen met vissen te zwemmen en zelfs een zeeschildpad tegen te komen. En zoals ik al beschreef blonk Guatapé met zijn surrealistische landschap uit als hoogtepunt van Colombia.
2 andere momenten die ik ook nooit zal vergeten waren de twee concerten/festivals waar ik heen ben gegaan om onze Nederlandse muziekcultuur bij te staan. Dash Berlin en Hardwell in Santa Cruz, Bolivia en Defqon 1. Chili met diverse Nederlandse hardstyle artiesten.

Geniet van deze laatste foto’s op gappieopreis.waarbenjij.nu en heel erg bedankt voor de leuke reacties op mijn blog. Ik hoef niet voor honderden mensen te schrijven, zolang enkele mensen er maar van hebben genoten!

Tot ziens,
Gerard/Gappie