Eerste update vanuit Brazilie

Hmm moet ik dit verslag nu ´Eerste update uit Brazilie´ noemen? Nu ik dit schrijf zit ik op een bankje te wachten op het toeristentreintje wat me naar de ingang zal brengen van het Nationaal Park van Foz de Iguazu. Vandaag heb ik de Argentijnse kant gezien van dit zevende wereldwonder. Dit was 1 van de dingen die ik sowieso gedaan wilde hebben op mijn reis door Zuid-Amerika. Eerst maar eens even terug in de tijd naar mijn eerste dagen in Brazilie, op zich niet heel lang geleden. Toen ik ´s nachts aankwam in mijn hostal in Campo Grande (hier zeggen ze gransje) had ik snel contact met 3 Brazilianen die me welkom heette in hun land. De volgende dag heeft 1 van deze jongens mij afgezet met zijn auto bij het National Indigieus Park, vanwaar ik op een gehuurde fiets het park ging verkennen. Heerlijk om weer eens te kunnen fietsen en zeker door dit park wat speciale fietspaden heeft (zie foto). In het park was een museum over evolutie, archeologie en inheemse culturen door heel Brazilie. Vooral de collectie opgezette insecten, vlinders en andere dieren vond ik zeer boeiend, maar de kleurrijke collectie van ceremoniele voorwerpen mocht er ook wel wezen! In de avond heb ik gekookt voor/met de Brazilianen wat het begin was van een zeer geslaagde avond. Na een paar biertjes ben ik met Nildo naar een blues bar gegaan. Hier speelde een Braziliaanse band catchy songs veelal in het Engels.

De dag hierna heb ik (allicht iets te snel) een bus overdag genomen naar Iguazu. Omdat deze bus minstens 7 keer stopte door heel Brazilie was het een nacht later toen ik ´s morgens vroeg aankwam in het plaatsje Foz de Iguazu. Ik deel mijn kamer met 13 lege bedden wat duidelijk aangeeft dat Brazilie een dip beleefd in de economie en het toerisme. Door het hele land is deze ´crisis´ te merken o.a. ook in de prijzen die flink gestegen zijn zoals in het openbaar vervoer waar de prijzen zijn verdubbeld. Dezelfde dag ben ik naar de watervallen gegaan. Prachtig om dit natuurschoon in het echt te mogen bewonderen. Samen met 1000 andere toeristen en minstens zoveel camera´s struinde ik over de paadjes over de heuvels langs de rivier op zoek naar de perfecte foto van de watervallen. Leuk om te merken dat ik telkens verbaasd was (hoe dichter ik bij het eindpunt kwam) dat het steeds mooier werd! Na het laatste uitzichtpunt bereikt te hebben, heb ik op een terrasje genoten van een ijsje, caiperinha en het uitzicht op de enorme hoeveelheid water wat rustig voorbij zwom om vervolgens soms 80 meter te vallen en op te spatten in waterdamp om een regenboog te vormen. Voordat ik het park verliet heb ik last-minute deelgenomen aan een tour door het Atlantische regenwoud en een boottocht over de rivier, vlak langs en onder watervallen. Mijn zwembroek was ik helaas vergeten, maar uiteindelijk maakte dat voor mij niet zoveel uit na zo´n geweldige dag.

Wist je dat dit enorme stuk regenwoud slechts de overgebleven 7% is van wat het ooit was? Door enorm veel boomkap (denk aan de vorming van alle grote steden aan de Atlantische oceaan) is dit allemaal verdwenen. De 7 overgebleven procent wordt beschermd door nationale parken, zoals het gebied waar Foz de Iguazu zich in bevindt.

Na deze geweldige dag aan de Braziliaanse kant, was de Argentijnse kant aan de beurt. Vandaag heb ik zoveel natuurschoon gezien van dichtbij en toch veraf dat ik de woorden moeilijk kan vinden wat mijn beschrijving van gisteren kan overtreffen. Want vandaag heeft de Braziliaanse kant zeker driemaal overtroffen. Ik zal mijn best doen. Vandaag kon ik vlakbij de watervallen komen, in de nevel staan van het opspattende water, bijna over het randje kijken van de kliffen waar enorme hoeveelheden water naar beneden stort elke seconde, meer informatie lezen over de plek, veel meer fauna zien (salamanders, een giftige slang, een wandelende tak van 25 cm, een toecan en heel veel andere vogels) en met een andere boot ditmaal dichterbij de watervallen geweest (iets met landsgrenzen) voor foto´s en de douche onder de waterval (deze keer was ik beter voorbereid!). Heb je weleens het gevoel gehad dat je het paradijs gezien hebt? Uiteraard moeilijk te vergelijken, maar oordeel voor jezelf!

Na deze twee dagen ben ik naar het Bird Park geweest. Net zoals Senda Verde is dit een resort voor dieren die gevonden zijn langs de weg of weggedaan zijn door hun eigenaren. Zoals de naam het eigenlijk al zegt hebben ze diverse vogels inclusief kolibries, toecans, gieren en papegaaien. Maar ook diverse slangen, hagedissen en caimannen (een soort krokodillen). Na deze laatste activiteit laat ik Foz de Iguazu achter me om weer terug te gaan naar Campo Grande. Niet helemaal mijn bedoeling, want het plan was om vervolgens door te reizen naar Florianopolis aan de kust. Na herhaald advies heb ik toch besloten om de tour door de Pantanal te doen, van waar ik eerst van dacht dit niet te doen. In deze driedaagse tour heb ik met een Brits stel de jungle rond onze ecolodge verkend. De leukste van de vier tours/activiteiten vond ik de boottocht over de rivier op zoek naar diverse vogels, zoogdieren en vooral de jaguar. Verder dan een stel verse pootafdrukken kwamen we niet wat betreft de jaguar. Onze gids Tony wist goede plekjes te vinden om otters van 1,5 tot 2 meter te vinden net als caimannen rond deze grootte. Naast deze grote carnivoren werden we telkens verast door weer een nieuw soort vogel langs de rivierkant (ijsvogels en veel ´ooievaar/reiger soort vogels´) en zeer speciaal een gevecht tussen een groene ijsvogel en een groene leguaan waarschijnlijk om een nest vol sappige eitjes. De andere hele toffe activiteit was het piranha vissen. Met stukken rundvlees met veel vet probeerden we de piranhas op onze haak te krijgen. Lastig, want ze nemen vooral eerst kleine hapjes en voor je het weet is je aas weggesnoept. Met 3 grote vissen (want de andere 7 kleine moest ik weer teruggooien) was ik 1 van de beste van de groep.

Na deze leuke 3 dagen in de jungle ben ik met een, weliswaar weer veel te lange, busrit naar Florianopolis gereisd. 7 uur in een klein busje om naar Campo Grande te gaan en 27 uur om naar Floripa te gaan. Vandaag heb ik de eerste glimpen van deze stad op een schiereiland voor de kust van Brazilie mogen opvangen. De sfeer is relaxed, mede door het strandleven wat hier heel groot is (niet gek met een eiland dat omringd is met stranden). Opvallend vind ik ook de hoeveelheid spierbundels en vrouwen die op hun eigen manier hun lichaam showen. Het schijnt een beetje bij de Braziliaanse cultuur te horen en is extra sterk aanwezig aan de kustgebieden.

Hopelijk hebben jullie kunnen genieten van deze 2 verslagen! Tot horens.
Gerard