Verslag uit Rio de Janeiro en Buenos Aires

Zit je lekker op je stoel? Bij deze mijn nieuwste verslag over Rio de Janeiro en Buenos Aires. Na een trip door Brazilië langs prachtige watervallen, moerassen, strandleven en de grootste stad van dit continent, is het tijd voor misschien wel de mooiste stad van Zuid Amerika, Rio de Janeiro. Iedereen kent de foto´s wel van die bekende berg die zo uitsteekt in de zee naast een wit strand met daaromheen in een halve maan wolkenkrabbers en andere hoge gebouwen. En dan moet ik natuurlijk ook niet 1 van de 7 moderne wereldwonders, Christ Redeemer/Cristo Redentor, vergeten.


Na een nachtbusrit vanuit Sao Paolo en een stadsbus ben ik aangekomen in mijn hostel. Het hostel ligt op de heuvel Santa Teresa en is vlakbij de opvallende wijk Lapa. Lapa dankt waarschijnlijk zijn naam aan het witte aquaduct dat dit gebied van barretjes, nachtclubs en een groot plein doorkruist. Op de achtergrond van dit aquaduct is een (in mijn ogen) originele kathedraal te zien. Met een tram kun je gratis van het economische centrum over het aquaduct naar de top van Santa Teresa gaan. Vandaar heb je een prachtig uitzicht op het economische centrum, het havengebied met boulevard en het Copacabana strand met de Suikerbroodberg (Pao de Azucar). Dat is die hele bekende berg. :)


Op mijn eerste echte dag heb ik ´s morgens de Sao Bente kerk bezocht voor de wekelijkse mis. Naast dat de kerk prachtig gedecoreerd is met goud en schilderijen, zongen de monniken in de dienst diverse Gregoriaanse liederen. Een hele leuke ervaring. ´s Middags in mijn hostel ontmoette ik Juuso weer nadat ik in Santa Cruz afscheid van hem genomen had. Het was fijn om weer bij te praten en samen hebben we het Flamingo strand verkend. Opvallend vond ik dat de vliegtuigen hier heel dichtbij landden en vertrokken. Afgeschermd door de vertrek- en aankomsthal leek het net of de vliegtuigen vanuit de zee opstegen. Helaas was dit het domestic vliegveld, waarvan ik helaas niet zou vliegen naar Buenos Aires. De volgende dag zijn we met een groep van het inmiddels nieuwe hostel (Books) naar het Ipanema strand gegaan. Dit strand ligt net als Copacabana aan de Atlantische Oceaan, in tegenstelling tot Flamingo wat in de afgeschermde baai van Rio ligt. In de zon hebben we genoten van muziek, de golven (met enorme sterke stroming) en de vele verkopers die je graag van een ijskoud biertje, caiperinha, chips, zonnebrillen of warme kaas op een stokje wilden voorzien. Nadat de zon langzaam begon te dalen hebben we een plek gezocht op een uitstekende rots in de zee om de zonsondergang te zien naast de iconische bergpartij ´De 2 Broers (niet te verwarren met de Pao de Azucar).


De volgende dag heb ik deelgenomen aan de Free-Walking-Tour door de binnenstad. In de binnenstad is veel te zien van Europese invloed in gebouwen. Bijvoorbeeld in de balkonnetjes, balustrades en versiering (zelfs met wat Delfts blauw!). Ook opvallend vond ik dat er een oude fontein stond tussen de moderne gebouwen vlakbij de haven. Dit is het startpunt van de moderne boulevard met de beste musea. Speciaal voor de Olympische Spelen hebben ze dit aangelegd inclusief tramlijn. Veel meer van de Olympische Spelen heb ik niet gezien. Op zich logisch, want het Olympische dorp en de stadions liggen helemaal aan de andere kant van deze stad met 7 miljoen inwoners. De tour eindigde bij de wereldberoemde Escadaria Selaron waar de kunstenaar graag Nederlandse invloed gebruikte (kijk maar naar de foto´s). Misschien ken je deze trap wel van de bekende clip van Snoop Dogg en Pharell Williams (Beautiful). De clip geeft je ook meteen een beeld van Rio de Janeiro.


Na deze tour realiseerde ik me dat ik niet heel veel dagen meer over heb voordat mijn vlucht naar Buenos Aires vertrekt. Dus ik heb geprobeerd in de resterende dagen zoveel mogelijk te doen. Zo ben ik, ondanks de heftige mist naar Cristo Redentor gegaan om dit wereldwonder te bekijken. En nee, ik heb niet de overrated foto gemaakt met de armen wijd. Een andere toerist vond dit wel de moeite waard, dus ik heb maar een foto van haar gemaakt met Jezus! Hierna heb ik de rest van de dag gewandeld door de Botanic Garden. Deze tuin bevatte heel veel verschillende thema´s en een diversiteit van flora wat ik nog niet eerder gezien had. Van een Japanse tuin tot vleesetende planten en enorme palmbomen tot een kas vol orchideën.


De volgende twee toeristische highlights konden uiteraard niet ontbreken: de kabelbaan op naar Pao de Azucar en een wandeling over het Copacabana Beach. Daar heb ik me de volgende dag aan gewaagd. Helaas was het wederom erg mistig en had ik niet tot amper uitzicht vanaf de Suikerbroodberg. Al heeft de mist ook wel iets mysterieus. Op deze berg ontmoette ik een Amerikaan die me een aanbeveling deed voor een organisatie die tours organiseerd door een favela. Hierdoor ben ik de volgende dag met een groep van 10 toeristen met een bus helemaal naar de top van de Favela wijk Rocinha gegaan om vanaf daar af te dalen door de smalle straatjes. Deze wijk is overdag niet zo heel erg gevaarlijk en met een gids die redelijk wat mensen kent in de favela, zaten we wel goed. Momenteel zijn er nog steeds favelas in Rio de Janeiro die zeer gevaarlijk zijn door drugskartels die de zaken daar regelen. Deze wijk is mede door sociale projecten, lokale politiebureaus, een bibliotheek, een zwembad voor gratis zwemles en een gloednieuw metrostation sterk ontwikkeld en het wordt hier steeds veiliger. Al is het niet slim om je hier ´s nachts te wagen. Halverwege de tour kwamen we een groep Capoeira dansers tegen die ons een presentatie en workshop gaven. Ook dit soort groepen dragen bij aan de wederopbouw van de wijk.


Op mijn ene laatste dag ben ik met een Brit van het hostel door het centrum gelopen naar plekken die de walking tour gemist had of maar heel kort had bezocht. Onderweg hebben we een prachtige kathedraal bewonderd, zijn we in een onderzeeër geweest en konden we rondlopen op een oorlogsfregat van de Braziliaanse marine. Onze laatste bestemming was het redelijk recent geopende museum van morgen (Museo de Amanha). In dit museum werd je meegenomen naar de beginsels van het leven, hoe groot het heelal is en wat voor ontdekkingen gedaan zijn om dit een beetje te begrijpen. Vervolgens ging de expositie over biologie om vervolgens te eindigen met het hoofdonderwerp: hoe wij als de mensheid de planeet aan het vernietigen zijn. Heel indrukwekkend met veel foto´s, video´s en geïnterviewde geleerden.


Mijn plan was om in de morgen voordat mijn vliegtuig vertrok het AquaRio de bezoeken. Dit is het grootste aquarium van Zuid-Amerika en voor mij zeker de moeite waard om het te bezoeken. Maar zo dachten ook heel veel andere mensen… Onmogelijk om het even te bezoeken. Gelukkig was de wandeling niet voor niks, want vlakbij AquaRio op de boulevard kon ik een enorm kunstwerk bewonderen. De kunstenaar Kobra heeft speciaal voor de Olympische Spelen een muurschildering van 3000 vierkante meter gemaakt. Op het kunstwerk staan vijf mensen uit vijf verschillende continenten. Ik begin het steeds meer te waarderen dat in Brazilië het gewoon legaal is om met grafitti kunst te maken op openbare plekken. Dat zouden ze in Nederland ook eens moeten opstarten.


Na een fantastische tijd in Rio is het tijd om Brazilië achter mij te laten en door te gaan naar een nieuwe stad en een nieuw land. Op het vliegveld van Buenos Aires werd ik welkom geheten door mijn Couchsurfing host Augusto. Op mijn eerste dag in Buenos Aires hebben we samen een deel van de stad verkend op de stadsfietsen. Zo hebben we een enorme mechanische bloem gezien die zichzelf opent als er zonlicht is en sluit als het donker wordt. Daarna hebben we gefietst door een ecologisch park met uitzicht op de Atlantische Oceaan en het economische district van de stad. De tour van Augusto eindigde in het cementario Recoletta. In deze begraafplaats liggen de grootste helden, alle presidenten en rijke families begraven. Door al deze rijkdom zijn alle graven enorm groot (1 mausoleum voor 120 familieleden bijvoorbeeld) en prachtig versierd met sculpturen en dure steensoorten.


De reden dat Augusto mij rond kon leiden was omdat het een vakantiedag was en hij niet hoefde te werken. De dagen erna heb ik mezelf vermaakt met een Free-Walking-Tour, zelf door de stad lopen en musea bezoeken. Met de tour werd ik wat meer bewust van hoe bijna alle landen in Zuid-Amerika gevormd zijn. Na de koloniale tijd met de Spanjaarden werd het door diverse omstandigheden tijd voor een revolutie om het land te claimen voor de originele bewoners. San Martin was 1 van de figuren die enorm veel bereikt heeft in het aanzetten van de revolutie en het leiden van de vele veldslagen tegen de Spanjaarden. Zo heeft hij Argentinië, Chili en Peru bevrijd en heeft hij min of meer Bolivar geleerd hoe hij de rest van Zuid-Amerika kon bevrijden van het juk van de Spanjaarden. Een grappig verhaal wat me bijgebleven is het verhaal van de eerste echte wolkenkrabber in Buenos Aires en voor een lange tijd het hoogste gebouw van Zuid-Amerika. Zo waren er een lange tijd geleden een jongen (Argentijns) en een meisje (Iers) van twee verschillende families die graag met elkaar wilden trouwen. Zo vroeg de familie van het meisje aan de andere familie of dat ok was. Maar die weigerden, omdat ze niet Argentijns (en rijk genoeg?) was. De Ierse familie was zeer beledigd en dit was het begin van een wraakplan. De Argentijnse familie had een prachtig paleis laten bouwen en wat jaren daarna een prachtige kerk waar ze op uit keken en waar ze naar de kerk gingen. Toen de familie om een bepaalde reden een half jaar op vakantie was in het buitenland hebben de Ieren een wolkenkrabber gebouwd precies tussen de kerk en hun paleis. Toen de Argentijnen terug kwamen waren ze natuurlijk geschokt, maar veel ertegen konden ze niet doen. Om het erger te maken heeft de wolkenkrabber 5 toppen wat min of meer lijkt op een hand met de middelvinger omhoog gericht naar het paleis. En als laatste wraakactie noemden ze de enige straat vanwaar je de kerk in zijn volle glorie kan bewonderen naar hun dochter! Ja dit soort historische verhalen, allicht wat aangedikt, vind ik geweldig. :D
Een andere highlight van de tour was het overheidsgebouw waar de president werkt. Een leuk detail: wanneer de president aanwezig is, is er een klein Argentijns vlagje gehesen onder de grote vlag.


Op mijn alweer laatste volle dag in Buenos Aires ben ik met de Duitser Sebastian (die ik ontmoet had met de tour) naar het Boca Juniors stadion en de gekleurde wijk van Boca gegaan. Ik denk dat de foto´s een beter beeld geven dan mijn mogelijke beschrijving. In de middag heb ik het wapenmuseum bezocht, waarin ruim 2000 items tentoongesteld zijn. Van prehistorische wapens tot de Walther van James Bond tot rocketmissles van een gevechtshelikopter. Heel indrukwekkend om zoveel verschillende wapens te zien en ondanks de verwoestende kracht ook heel interessant om te zien hoe de wapens zich steeds meer ontwikkeld hebben.


Met een vliegtuig vertrok ik ´s nachts naar Santiago, Chili. Van een flinke hoogte kon ik een beeld krijgen van de immense grootte van Buenos Aires. Op het vliegveld werd ik hartelijk ontvangen door Javier die mij met stijl in zijn witte Herbie naar zijn huis reed. En nu zit ik in een het huis van de Chileense vrienden die ik ontmoet heb met de Salcantay Trek in Peru. Rond het huis bevindt zich het uitgaansgebied vol leuke barretjes en nachtclubs. En het centrum is op loopafstand. Ideaal! Tot het volgende verslag maar weer! :)


Gerard